Nandeau woonde samen met zijn twee zussen en broertje bij zijn moeder in Nieuw-Vennep, toen hij ruim vier jaar geleden bij D3 in Borculo terecht kwam. Hij was toen 13 jaar, verslaafd, verzorgde zichzelf slecht en ging niet tot nauwelijks  naar school. De eerste periode in zijn nieuwe omgeving viel hem zwaar. De jaren die volgden zaten vol uitdagingen, maar ook vol ontwikkelingen en mijlpalen. De
eerstvolgende mijlpaal staat deze zomer op de planning; het lopen van de Nijmeegse Vierdaagse. Marvin, een van Nandeau’s vaste begeleiders, ondersteunt hem hierin. Samen blikken ze terug op de beginperiode bij D3 en de weg die hij heeft afgelegd.

30 herbelevingen per dag
Nandeau: “De eerste periode was ontzettend zwaar. Afgezien van het feit dat ik nog nooit van de plaats Borculo had gehoord en dus echt wel even moest landen op deze plek, vond ik het heel moeilijk om mijn ouders niet meer dagelijks om me heen te hebben. En in die tijd was het nuchter worden de grootste uitdaging voor mij. Ik ben heel lang verslaafd geweest. Maar toen ik nuchter werd, kwam de agressie.”

Marvin: “In dat proces, het nuchter worden, kwam bij Nandeau alles naar boven. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar hij had soms wel 30 dissociaties en herbelevingen per dag. Het was daarbij ook heel wisselend wat voor een herbeleving van trauma hij op dat moment had. Soms werd hij angstig, maar soms ook boos of juist verdrietig. We hebben heel veel naast elkaar gezeten en hem daarin ondersteund. Fysieke nabijheid bieden was in die tijd wat hij het meest nodig had.”

Geen contact met de buitenwereld
Nandeau had extra hulp nodig bij zijn verslaving en herbelevingen. Gelukkig kon hij via D3 al gauw terecht bij ‘Yes we can’ (red. jeugdkliniek waar jaarlijks honderden jongeren met psychische problemen, verslavingen en gedragsproblemen worden behandeld). Daar kreeg hij de begeleiding die hij nodig had zijn verslavingen en gedragsproblemen aan te pakken. Het waren tien intensieve weken, waarvan in de eerste vijf weken geen contact met familie mocht plaatsvinden. Nandeau: “Ik zag het in eerste instantie helemaal niet zitten om naar die kliniek te gaan. Ik was bang om daar zo’n lange tijd te zijn. Uiteindelijk heb ik toch ja gezegd. Een kleine maand na inschrijving kon ik er al terecht. Het verblijf en de therapie was echt zwaar. Ik was daar tien weken lang, dag in dag uit. Ik mocht mijn vader niet bellen. Ik mocht mijn moeder niet bellen. Dat was echt wel pittig.”

Achteraf gezien kan Nandeau er met een goed gevoel op terugkijken. “De behandeling in de kliniek en de EMDR-therapie die ik voor die tijd bij Dokter Bosman volgde, is echt wel nodig geweest. Het heeft me geholpen stappen te zetten. Met EMDR ga je de herbeleving echt áán. Je kijkt bijvoorbeeld terug naar beelden en dan moet je het gewoon onder ogen komen. En dan merk je dat er niks gebeurt, dat je er wel uitkomt, dat je het wel aankan. Het heeft me enorm geholpen om met die herbelevingen om te gaan. De EMDR-therapie heb ik nu zelfs niet meer nodig, zegt hij trots.”

Van noodzaak naar hobby
Nandeau keerde na zijn verblijf bij de kliniek terug naar D3, waar de begeleiding weer opgepakt werd. De herbelevingen waren verminderd, maar kwamen nog wel regelmatig voorbij. Als Marvin aan Nandeau kon aflezen dat er weer een herbeleving in aantocht was, stelde hij voor een rondje te gaan wandelen. In het begin was Nandeau nog heel opstandig en weigerde hij dat. Maar al gauw kreeg hij in de gaten dat het wandelen hem juist hielp. Nandeau: “Als ik even een rondje ging lopen met Marvin, merkte ik dat mijn hoofd leger werd. Ik ging steeds vaker een rondje in het bos hierachter lopen, als ik even niet wist wat ik moest doen of als ik wat somber was. Het hielp me de dag door te komen. We maakten heel veel kilometers in die tijd. Ik begon er zelfs plezier in te krijgen.”

En die kilometers lopen Marvin en Nandeau nu nog steeds, maar deze keer voor een heel ander doel. Komende zomer zullen de twee samen de Nijmeegse Vierdaagse lopen. Nandeau: “Marvin vroeg mij vorig jaar al. Maar toen zei ik nee. Ik had daar echt geen zin in en voelde aan alles dat ik het niet zou gaan kunnen halen. Toen Marvin het dit jaar weer vroeg, zei ik meteen ja. We gaan de 40 kilometer lopen. Marvin heeft een heel trainingsschema gemaakt. We trainen twee keer in de week en dat gaat super goed. Ik heb er zin in!”

Beginnen én afmaken
Marvin: “Dit is straks een mooie afsluiting van deze hele periode. Nandeau is van ver gekomen. Van een verslaafde jongen, die niet sliep, die niet naar school ging en die niet zelfstandig kon douchen is hij nu een gemotiveerde jongen met een doel. Het schoolritme is inmiddels opgebouwd van halve naar hele dagen en we gaan straks toewerken naar MBO-1. Hij heeft inmiddels 1,5 jaar een eigen appartement binnen D3, waarvoor we een soort begeleid wonen hebben opgezet. Hij volgt de taken op de dagplanning, wat er van hem wordt verwacht in de ochtend, in de middag en tijdens school. Wij helpen hem met zijn persoonlijke verzorging en hoe het appartement eruit moet zien. Dat is dan zijn verantwoordelijkheid en dat gaat heel goed. Met kleine stapjes heeft Nandeau zich zo goed ontwikkeld tot wie hij nu is. Daarom heeft de Nijmeegse Vierdaagse een mooie symbolische betekenis, om deze periode af te sluiten. Ook het hebben van een doel , ergens voor trainen, ergens moeite voor doen en het dan ook hálen, is iets wat hem goed zal doen.”

Nandeau vult aan: “Ik ben in mijn leven vaak aan dingen begonnen, die ik vervolgens nooit afmaakte. Ik zag er het nut niet van in of wilde bijvoorbeeld liever chillen met vrienden. Maar dat is nu anders. De Nijmeegse Vierdaagse zal ik uitlopen, dat wordt een succes!”

Klik hier om terug te keren naar de nieuwsbrief